“Üst üste yedi kat göğü yaratan da O’dur. Rahman’ın yaratmasında bir uyumsuzluk göremezsin. Bakışlarını bir daha çevir; bir çatlak görebilir misin? Sonra bakışlarını iki defa daha çevir de bak, gözün umutsuz halde bitkin düşecektir.” (Mülk 67/3-4)
İnsan kibirde sınır tanımayan bir mahlûk… Hafta sonu belgesel kanallarından birinde Avrupa yapımı bir programda, hayvanların beslenmek ve hayatta kalmak amacıyla yaptıkları hile ve aldatmacalardan, sahip oldukları aldatıcı görünüm ve özelliklerden bahseden bir program izledim.
Programın bir bölümünde köpek balıkları ve benzeri deniz avcılarının karın bölgelerinin beyaza yakın açık renkte, sırt bölgelerinin ise gri tonlarında olmasının, onları alttan ve üstten bakan diğer canlılar için nasıl görünmez kıldığı anlatıldı. Köpek balıklarının bu özellikleri için kullanılan ifade ise bilime tapanlar için ibretlikti: “çok akıllıca”…
Akıllı olan kim? Köpek balığı bu özelliğini kendi aklını kullanarak mı elde etti? Yoksa bu özelliğini kullanırken mi akıllılık ediyor?
Hoş balığın bu özelliği kullanması diye bir şeyden bahsedilemez, zira onun yaptığı hiçbir şey yok. O sadece doğuştan bu özelliğe sahip o kadar. O halde akıllı olan kim? Ona bu akıllıca özelliği veren kim?
Kendilerine bilim dedikleri bir tanrı uyduranlar Allah’ın adını kullanmaktan utanırlar. Ancak Allah’ın ayetleri öylesine eşsizdir ki istemeden de olsa arkasındaki aklı görür ve sözünüzün gideceği yeri düşünmeden de olsa itiraf edersiniz: “çok akıllıca”…
Erdem Uygan
