Nasıl ki su vermek adi bir demiri çelik yapıyorsa, şüphe de kör inancı, iman yapar. Şüphe yoksa inanç kör, sağır ve dilsiz bir inanç olarak kalır, gözü, kulağı ve dili olan bir imana dönüşmez. Böyle bir inanç sahibini daha iyi bir insan kılmaz, hatta insan bile kılmaz. Aksine bir aptala, zombiye ve ölüm makinesine dönüştürebilir.
Beşeri insan eden imtihandır, inancı iman eden şüphedir. Kuşkularla sınanmamış imanın, ilk tökezlemede yarı yolda bırakmasından korkulur. Şüphe, imanda risk almak ve ona emek vermektir. Kişinin imanına verdiği değer, onun için aldığı risk ve verdiği emekle orantılıdır.
Şüphe ile sağlaması yapılan bir iman, sahibini konfor manyağı yapan kör edici kesinliklerden yeğdir.
Şüphe sınavından geçmemiş iman, iman değil dogmadır. En ürkütücü saçmalıklar dogmanın konusu olur ama hiçbir saçmalık imanın konusu olamaz. Dogma sahibinde uyuşturucu etkisi yapar, iman ise sahibinde ilave farkındalık oluşturur.
Mustafa İslamoğlu, 11.08.2017 – https://twitter.com/mustafaislamogl
