Bugün, zihinlerimizin hangi ölçüde kendi kontrolümüz altında olduğunu bilmiyoruz.
İnternet bağımlılığı, bizim irademiz dışında, kendi tercihlerimize rağmen bizlere vaziyet eden farklı bir bağlam oluşturuyor.
Özgürlük, demokrasi, insan hakları vb. gibi dokunulmaz kılınan kavramların özellikle İslam dünyası toplumlarında ne anlama geldiği, bir ihtiyaca cevap verip vermediğini bilmiyorum. Hiçbir şiddet’in, terörün ve kötülüğün, sömürgeciliğin gaddarlığından daha korkunç olmadığını yüksek sesle söyleyemiyoruz. Özgürlük, insan hakları ve demokrasi söylemi/dili, sömürgeciliğin gaddarlıklarıyla ilgilenmiyor.
Bütün toplumlarda, İslam toplumlarında da hayati sorunlar ve sorumluluklar önceliğini bütünüyle kaybetmişler. İslami temelden, kesinlikten, mutlak’tan yoksun, sahici olmayan varoluş tarzları sıradanlaşıyor. İslam merkezli bir hayatın mümkün olabileceğini kanıtlayabilmek için aklımızı ve kalbimizi bütün yoğunluklarıyla, işlevleriyle birlikte kullanmaktan hiçbir suretle vazgeçmemeliyiz. Ancak bugün, kontrolsüz bir şekilde kâr peşinde koşan, iktidar ayrıcalıkları/avantajları peşinde koşan, anlam alanlarından uzaklaşarak kendilerini çıkar alanlarında konumlandıranların niceliksek tercihleri sebebiyle kalbimiz kapanıyor; bu nedenle de İslamı gündelik hayatımıza dâhil edemiyoruz.
Hemen her dönemde tercihlerini statüko ve iktidar yönünde yapan İslami bünyenin ciddi sorunları olduğunu kabul etmek gerekir. Yine her dönemde, her düzen, bir şekilde kendi aşırılıklarını ve haksızlıklarını oluşturuyor, oluşturabiliyor. Bağımsız düşünmeye hayat hakkı tanımayan, geleneksek sadakat anlayışı sebebiyle toplumlarımız çok şey kaybettiler. Bugün de Müslümanlar olarak, konjonktürel tercihlerimiz sebebiyle, İslam ideallerimizden ödünler vermeye devam ediyoruz.
*****************************
İslami varoluşun, ideallerin, tercihlerin, ilke ve değerlerin, kâr-zarar hesaplarının konusu olmayacağını, bu ideallerin pazarlık konusu yapılamayacağını bilmek ve anlamak gerekir.
İslam dünyası toplumlarında gerçekliğin ve değişimin yönünü ortak bilinç, ortak sorumluluk ve ortak umut’lar belirleyecek. Bunun için, gerçekliği etkileyebilecek, ikna edici, nitelikli bir duyarlık/dil oluşturmamız gerekiyor. Hamasetin diliyle, yoğunluğuyla, insanlık tarihinde hiçbir mücadelenin kazanılmadığını, kazanılamayacağını idrak edebilmeliyiz. Hamasetle büyülenen bir gelenekle malûl bulunduğumuz için gerçek dünyanın farkına varmıyoruz. Gerçek dünyanın farkına varmadığımızda, gerçek sorumluluklar almaya başlayacağız.
Genç kuşaklar hayatın geleceği doğru yaşandığını hatırlayarak, kendilerini geçmişe göre değil, geleceğe doğru hazırlamalılar.
Eski kuşak yazarları okurken, onları efsanevileştirmek yerine, hakkaniyet duyguları içerisinde kalarak, eleştirel bir dikkatle okuyabilmeliyiz. Eski kuşak yazarların, kendi dönemlerinden kaynaklanan zaaflarıyla ilgili eleştirel değerlendirmeler yapmadığımız için, bu zaafları bugün, bir erdemmiş gibi sahipleniyoruz.
Olaylara ve şartlara göre konum belirlemek, bizleri olduğumuz kişiler olmaktan çıkarıyor. Kişilik sahibi Müslümanlara yakışan, her dönemde her şartta büyük bir ahlaki sınavdan geçiyor gibi bir tavır/tarz sahibi olmaktır. Şartlar ne olursa olsun İslami kimliğimizi çok güçlü ve çok vakur bir biçimde temsil yükümlülüğümüz var.
Kişiye, kendisi olması, kendisi kalması, kendisini gerçekleştirmesi imkânı tanımayan taklit’e dayalı bir gelenek hiçbir şekilde sürdürülemez, savunulamaz ve meşrulaştırılamaz.
Taklit yoluyla soylu/derin inançlara, soylu/derin düşüncelere asla ulaşılamaz.
Kendisi olmayı, kendisini gerçekleştirmeyi başaramayan varoluşlar, sahte varoluşlardır. İnsani varoluşun geçici ve sonlu olduğunun idrakine vardığımızda, hayatımız anlam ve bilgelik kazanır.
Atasoy Müftüoğlu, 29.01.2018 – Tamamı: http://islamianaliz.com/haber/muftuoglu-bugun-kontrolsuzce-iktidar-ayricaliklari-pesinde-kosuyoruz-62905#sthash.Y7R4gnwK.xsqVvqHC.dpbs
