Bu ayet bugün hayatımızın neresinde?
“Allah size, emanetleri ehline vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emreder. Allah size ne güzel öğüt verir. Allah dinler ve görür.” (Nisa 4/58)
Bir insan, sevdiği ve istediği alanda çalıştığı takdirde mutlu ve başarılı olabilir.
Kalben inandığım şey şudur; Allah her insana en az bir alanda yetenek vermiştir. Ebeveynlerin ilk işlevlerinden bir tanesi, çocukta bu yeteneği gözlemlemek ve onu geliştirmesinde yardımcı olmaktır.
Örneğin, bir çocuk futbolu sever, başka bir çocuk ise matematiği sever, üçüncü bir çocuk yabancı dilleri araştırmayı, öğrenmeyi seviyordur … vb.
Çocuk yeteneklerinde süreklilikten uzak yaşamışsa, daha çocukluğunda mutlusuzluğu yaşamaya başlar ve büyüdüğünde kendini çok yalnız, işe yaramaz hisseder, çünkü çocukken ona hiç kimse yetenekleri konusunda yardım etmedi.
İleride kendisini sadece aç kalmamak ve hayatını idame ettirebilmek adına sürekli her hangi bir işi ararken bulacak.
Ne yazık ki, bu durumda da başarılı olmayacaktır, çünkü etrafındaki herkes onun yeteneğini öldürdü! Çocuklarının yeteneklerine saygı göstermeyen bir toplum, asla gerçek güce ulaşamaz. Böyle bir topluluk gelişemediği gibi mutlu, huzurlu da olamaz.
Allah’ın her birimize vermiş olduğu kabiliyetler, korumak zorunda olduğumuz emanetlerdir. Ekonomide yeteneği olmayan bir kişiden ekonomi bakanı olması beklenemez. Futbolda yeteneği olmayan bir kişi gelişerek milli takımın bir oyuncusu olamaz. Yaptığı işte yetenekleri olmayan bir kişi, o iş için asla gereken faydayı gösteremez.
Başlangıç noktasına geri dönüyoruz:
“Allah size, emanetleri ehline vermenizi emreder”. Çocuklarınızın yeteneklerini öldürmeyin! Öldürürseniz, toplumun rönesansını da öldürmüş olursunuz.
Hisham Alabed