Büyük Patlama teorisinin sahipleri, 1948 yılında yayınladıkları makalede, evrenin sıcaklığının 3000 Kelvin dereceye indiğinde, evrenin her tarafının yüksek enerjili bir radyasyonla kaplandığını, bugün bile o zamandan kalma bu radyasyonun fosiline rastlayabileceğimizi iddia ettiler.
Gamow ve arkadaşlarının bu büyük hipotezi, 1965 yılında aranılan evrensel delilin bulunmasıyla hipotez olmaktan çıktı, tabiat ayetlerinin tasdik ettiği ilmî bir veriye dönüştü. O evrensel delil, “kozmik mikrodalga fon ışınımı” idi.
Esma-i hüsnadan biri de “Yarattığı her varlığı adım adım izleyen anlamına gelen el-Hafi ismiydi. Hafi olan Allah, evreni yaratışına dair delilleri de yarattığı evrenin içine koymuştu. O delil evrenin ilk yaratılışından geriye kalan ‘ışıma’ fosili idi.
Değil mi ki; “Allah göklerin ve yerin nurudur” (24:35).
Allah’ın nurunun varlıktaki yansıması olan ışık, evrenin yaratılışının 13.8 milyar yıllık hikâyesini okuduğumuz ilahi bir ekran işlevi gördü.
Paul Davies’in dediği gibi; “Çağımızın en büyük keşfi, evrenin yaratılmış olmasının keşfidir.”
O günden sonra gelişen teknoloji sayesinde ulaşılan her yeni bulgu, evrenimizin bir başlangıcı olduğunu, “Büyük Patlama” ile “genişleyen evren” modelinin doğru olduğunu tekrar tekrar kanıtladı.
Evreni yaratan, onun bir başlangıcının olduğunun delillerini, bizzat evrenin içine koymuştur. Bu delilleri günümüz kozmolojisi birer birer bulup çıkarmaktadır.
Bugüne kadar evrenin bir başlangıcının olduğunu söyleyen kozmik deliller şunlardır:
1.Kozmik mikrodalga fon ışınımı.
2. Galaksilerden gelen ışığın kırmızıya kayması.
3. Evrende hidrojen ve helyum gibi elementlerin bolluğu.
4. Düzenden düzensizliğe geçiş (entropi) yasası.
5. Yıldızların doğum, yaşam ve ölüm süreci.
Mustafa İslamoğlu | Tabiat ve Kur’an Ayetleri ışığında Yaratılış ve Evrim Sf. 56-57
