Bir gün Sultan Veled buyurdu ki:
“Dostlardan biri gelip bana, babamdan şikâyet ederek “Danişmentler: C. Rumi, Mesneviye niçin Kur’an diyor, diye benimle münakaşa ettiler” dedi. Ben kulunuz, onlara cevaben “Mesnevi Kur’an’ın tefsiridir” dedim.
Babam bunu işitince bir müddet sustu, sonra
“Ey köpek niçin Kur’an olmasın, ey eşek niçin Kur’an olmasın, ey kız kardeşi fahişe niçin Kur’an olmasın?
Peygamberlerin, velilerin söz kalıpları içinde ilahi sırların nurlarından başka bir şey yoktur.
Tanrının kelamı onların temiz yüreklerin de kaynamış ve ırmak gibi olan dillerinden akmıştır” buyurdu. (Ariflerin menkıbeleri, 1. Cilt. S. 318)
İzah: C. Rumi, Mesnevinin başında Mesneviyi zaten Kur’an gibi medh ediyor. Burada dikkat çeken şey, hoşgörü sultanı olarak tanıtılan C. Rumi’nin, Mesnevi Kur’an değildir diyenlere gösterdiği tahammülsüzlük ve yaptığı küfürlerdir.
Alıntı: Bekir Çöl, Tenkitname – Celeddin Rumi’yi Anlamak kitabı tanıtımı
