Şarbon çift tırnaklılarda akut veya perakut seyreder. Kronik seyir veya portörün yaşamaması nedeniyle sağlıklı hayvanda görülmez.
Hasta Hayvan kesimi genelde kurbanda yapılmaz. Genelde hayvancılıkla uğraşanlar hayvan ölmesin eti değerlensin düşüncesiyle ölmek üzereyken keser. Bu enfekte hayvan şarbon ise tehlikelidir.
25 yıl önce Ardahan da görev yaparken her yıl 3-5 çocuk veya yaşlı şarbondan ölüyordu.
Kurban için böyle ölmek üzere hayvan zaten kesilmez. Sağlıklı kesilen hayvanda ise şarbon olmaz.
Şarbon etkeni bacillus anthracis sporlu bakteridir, yenilen enfekte otla enfekte hayvanın sekret ve excretleriyle aşısız hayvana bulaşır. Fakat şarbon yarasına çok benzeyen ectyma contagiosa (viral) ile karışır. Ectyma enfekte hayvanın ağız çevresinde ve deride bulunabilir. Deri yüzülürken kelle temizlenirsen ele bulaşabilir, Bunlar da elde yaralara yol açar.
Şarbonlu hayvan kesildiğinde kanı pıhtılaşmaz ve çukulata rengindedir, et hemorajiktir, dalak çamur kıvamındadır dokunulunca parçalanır, fragildir. Hayvan bu durumdayken zaten ayakta bile duramaz. En geç 1-2 günde çoğunlukla bir kaç saatte ölür. Böyle Hayvanı kimse kesmez. Hatta otopsi yapmak yasaktır.
…Şarbon yurdumuzda Doğu ve güneydoğuda yaygındır. Bu bölgelerden aşısız hayvan nakli yasaktır. Şarbon 2. Dünya savaşında biyolojik silah olarak Almanlar tarafından kullanıldı. Başta İngiltere olmak üzere bazı ülkelere atıldı bu nedenle bu ülkelerde şarbon hala görülmektedir yok edilememektedir.
Alıntı: doktorlar facebooksayfası – Prof. Dr. Haşmet Çağırgan
