Kitab-ı Kerim en güzel dili kullanmamızı istiyor. En güzel dil edebiyatın dili olabilir, hikmetin dili olabilir, felsefenin dili olabilir, niteliğin dili olabilir. Zaten en güzel dili bulmazsak aramızda hiçbir zaman bir mutabakat olmayacak. Çünkü eğer eleştirel dil yıkıcı bir dil olursa hiç bir zaman biz farklı yorumlarla bir araya gelemeyeceğiz. Bizim farklı yorumlarla bir araya gelmemizi sağlayacak şey o dilin güzelliği olacak. Bunu pekâlâ sağlayabiliriz. Bu da niteliğin dilidir, yoğunluğun dilidir, derinliğin dilidir.
Bunun çaresi bütün boyutları bir araya getiren ve adalet üzere hareket etmeyi şiar edinen bir topluluğun dilidir. Bu dil asla ve kat’a bencilliğin dili olmamalıdır. Yani birini reddederken diğerini kutsayan bir dil olmamalıdır. Ortak bir gelecek adına bu eleştiriler yapılabilmelidir. Ortak vizyon adına yapılabilmelidir. Ümmetin hayatiyeti adına yapılabilmelidir. Allah’ın hatırı için yapılabilmelidir.
Dostlarımızın hatırı için değil Allah’ın hatırı için bir dil ortaya koymakla yükümlüyüz. Onun için özetle, niteliğin dilini öne çıkarmak, bütün boyutların dilini öne çıkarmak, bütünlük bilincini öne çıkarmak, hakkaniyet sahibi olmak, incelik sahibi olmak, rıfk sahibi olmak, mülayemet sahibi olmak, merhamet sahibi olmak… Bütün bunları bir araya getiren bir eleştirel dile ihtiyacımız var. Bununla bu sonuçları elde edebiliriz.
Atasoy Müftüoğlu, 11.01.2015 – http://erdemligenclik.net/2015/01/11/genc-olmak-demek-yeniden-baslamak-demektir/
Geri bildirim: Allah güzel bir sözü, güzel bir ağaca benzetti – Oku, düşün, uygula