Ölümü Unutmayalım
Unutmayalım ki ölüm, yaşamın ikiz kardeşidir. Yaşamla birlikte var edilmiştir. Alınan her bir nefesin yarısı yaşam, yarısı ölüm için alınır. Ölüm bize bu kadar yakındır.
Ömür, anne karnı ile toprak altındaki iki karanlık arasında yakılan bir kibrit alevi gibidir. Alev almasıyla sönmesi an meselesidir. Göz açıp kapar gibi geçecek ve bir gün son bulacaktır. Ölüm her an bize bu kadar yakınken, ömür dediğimiz şey göz açıp kapar gibi geçerken küslük ve kırgınlıkları uzatmayalım. Gidip sevdiklerimize sıkıca sarılalım.
Kalpten gelen bir duygu ile onları çok sevdiğimizi haykıralım. Güzel günlerimizdeki muhabbetlerimizi, sevgi ve dayanışma bağlarımızı hatırlayalım. Başımızı omuzlarına yaslayıp ciğerlerimizi kokuları ile dolduralım. Her durumda kazanan biz oluruz.
“Affedin, hoş görün. Allah’ın sizi affetmesini istemez misiniz? (Hem de) Allah’ın çok acıyıp esirgeyen gerçek bağışlayıcı olduğunu (gördüğünüz halde)?” (Nur Suresi 22)
Emre Dorman, 25.06.2017 – Yazının tamamı için: http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/emre-dorman/bayram-iman-ve-erdemin-zirvesi-40500865