Her şeyi olduğu gibi rivayetlerle oluşturulan gelenek dini bu konuyu da şekilsel bir fetişizme çevirmiştir, öyle ki; çok büyük İslam alimi zannedilen bir zat şu rivayeti hiç düşünmeden kitaplarını alıyor: “Peygamberimiz namaz kılarken önünden geçen bir çocuğa beddua etmiş ve çocuk kötürüm kalmış..”
Medine-i Münevvere’de yanımda namaz kılan bir Afrikalı mümin önünden geçmek isteyen adama namaz üzerinde sağ elini uzatarak mani oldu. Bu çok ilgimi çekti; demek istiyor ki bu secde mahalli benim özel alanım, buraya ayağını basıp geçemezsin.
Bu konuyu öyle amacından saptırdılar ki sanki namaz kılanın Kabe’ye kadar önünden kimse geçmeyecek. Oysa ki eski müçtehitler secde mahallinin önüne ufak bir sütre koy ve özel alanını sınırla demişlerdir.
Salatı namaza tahsis ettikleri için bu özel alan da namazla sınırlı kalmıştır. Oysaki bugün bütün taciz ve tecavüzlerin altında bu özel alan ihlali yatar.
Eğitim ve sosyal faaliyetler de birer salattır. Çocuklarımıza kendi özel alanlarına sadece çok yakınlarının anne-babalarının, büyüdüklerinde eşlerinin yaklaşabileceği öğretilmelidir. Maalesef 1400 sene önce Kur’an/Resul bunu bize öğrettiği halde bunu da yabancılar bizden daha iyi yapıyorlar. Kur’an kurslarında belletmen çocuğu kucağına alıp bir şey öğretemez, böyle bir şeyin daha başlangıçta engellenmesi gerekirdi.
Rüştü Emir, 02.10.2017
