Rivayetlere yaklaşımımız, vahye yaklaşımımızdan daha sorunlu. Bütün rivayetler doğru olamayacağı gibi hepsi de yanlış değil elbette ki. Önemli olan rivayeti vahiy gibi iman meselesi olarak görmemek, vahyin önüne geçirmemek ve ait olduğu dönem/kültür çerçevesinde değerlendirmektir.
Enam 83-86 arasında İsmail, Elyasa, Yunus, Lût, Zekeriyya, Yahya, İlyas ve Yakub gibi peygamberler sayılır. 87-88’de de onlardan övgüyle bahsedilir ve 89’da “işte onların hepsine KİTAB, HİKMET ve NÜBÜVVVET verilmiştir” deniyor. Hani sadece belli peygamberlere Kitab verilmişti?
Bugüne kadar “bazı peygamberlere kitap, bir kaçına da suhuf verildi, diğerlerine ise hikmet verildi” gibi iddialarla rivayetlere kapı aralanmış ve bu iddia hikmet kavramıyla temellendirilmeye çalışılarak asılsız rivayetler dinin içine boca edilmiştir.
Prof. Dr. İsrafil Balcı, 22.12.2017
