Havagül Nigar Afganistan’ın Herat şehrinde yaşayan 35 yaşındaki bir Afgan kadını. 5 çocuğuyla beraber kerpiçten yapılma tek oda bu evde yaşıyor.
Evde elektrik ve su yok. Kocası geçen yıl 84 yaşındayken ölmüş.
Tabii kocasıyla arasında bu kadar yaş farkı olunca konu hakkında biraz konuştuk. – “Sen kaç yaşındayken evlendin?”
— “11 yaşındaydım.”
— “Para için mi seni verdiler?”
— “Hayır. Ailem çok fakirdi. Çocuklarına da bakamıyordu. Beni öylece verdiler. 11 yaşımdayken 60 yaşındaki adamın karısı oldum.”
— “Adamın başka eşi de var mıydı?”
— “İki tane daha vardı. Onlar da önceki yıllar öldü.”
— “Nasıl geçiniyorsunuz?”
— “Büyük oğlum çalışıyor. Ayakkabı boyacılığı ya da benzeri işleri yapıyor. Ben de evlere çamaşır yıkamaya ve temizliğe gidiyorum.”
— “Kışın burada nasıl ısınıyorsunuz?”
— “Sokaktan çöpleri toplayıp evde yakıyoruz.”
— (Sol tarafında duran 10 yaşındaki kızı Magül’ü göstererek) “O da okula gidiyor mu?”
— “Gidiyor.”
— “Onu kaç yaşında evlendireceksin?”
Sorularıma hep çekinerek başı önde cevap veren Havagül bu soruma cevap verirken; başını kaldırıp net bir şekilde şunları söyledi;
— “Ben 11 yaşında evlendim. Bana çok eziyet ettiler. Ben ona etmeyeceğim. Kaç yaşında isterse o zaman evlenecek. İster 18, ister 20.”
*************
Anne Magül 28 yaşında ve 7 çocuğuyla beraber Afganistan’ın Herat şehrinde yaşıyor.
Aşırı yoksullar. Evde elektrik ve su yok.
Magül’e “Kocan burada mı?” diye sordum.
Arada sırada gelir dedi.
Farklı bir durum olduğunu sezdiğim için daha fazla soru sor(a)madım.
Yanımdaki Afgan arkadaş durumu anlattı.
Magül’ün kocasının 3 tane eşi varmış.
Her eşi de Magül gibi ayrı bir evde kalıyormuş.
Adam ayın bazı günleri buraya gelip gidermiş.
Magül de 7 çocuğuyla beraber kerpiçten yapılma tek oda bu evde yaşamaya çalışıyor.
Belki de Afganistan’da çektiğim en iyi fotoğrafım bu. Ama, hikayesinin böyle olmasını istemezdim.