Ümmet bugün paramparçadır, ama bu parçaları yargılamak ve bu parçalarla savaşmak yerine, bu parçaları ortaya çıkaran tarihsel nedenleri anlamak gibi bir sorumluluğumuz olmalı.
Eğer bu parçaları ortaya çıkaran tarihsel, kültürel nedenleri anlayabilirsek bunların çözümlenmesi konusunda yeni bir girişimde bulunabiliriz. Onun için biz kendimizi herhangi bir parçaya nispet etmek yerine, İslam ümmetine nispet etmek gibi sorumlulukla karşı karşıyayız.
Kimse bizi herhangi bir parçaya nispet etmeye cesaret edememelidir. Öyle bir tavır ortaya koymalıyız ve bütünlüğü temsil etmeliyiz. Yani Sünni, Şii, selefi vs. gibi parçalara iltifat etmeksizin bütüne ilişkin “neler yapmalıyız”ı ortaya koymalıyız.
Bugün aynı zamanda bir mezhepçilik travmasının da yaşandığı bir gerçektir. Bu hiçbir şekilde meşrulaştırılamaz. Mezhep travmalarının, çatışmalarının, gerilimlerinin, karşıtlıklarının hangi mezhep adına yapılıyor olursa olsun mazur ve makul görülebilir bir yanı asla ve kat’a yoktur. Şu ya da bu mezhebi insanlar seçebilirler ama kendi mezheplerini mutlaklaştıramazlar, dokunulmaz kılamazlar, ebedileştiremezler. Çünkü kendi yorumlarını mutlaklaştıranlar diğer yorumları tekfir, tahkir ve tezyif etmiş olurlar. Bu da ümmet bütünlüğüne zarar verir.
Atasoy Müftüoğlu, 11.01.2015 – http://erdemligenclik.net/2015/01/11/genc-olmak-demek-yeniden-baslamak-demektir/
